Czasami
jak kłębiaste chmury
płyną myśli zwiewne
jak wiosenny promyk
rozjaśnią wzrok przyćmiony
zapatrzeniem osnują
zamglone lico
Czasami
jak dziecięca ufność
tak niespodziewanie
uklękną
I wybiegną
w horyzontu szmaragd
by poznawać
duszy tajemnicę
2009
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentarzy (bez słów obraźliwych...)- Krystyna