12/5) Piękno było

           Nie kładę już dłoni

           Na twoje umęczenie

           Nie dotykam skroni

           Nie chcesz odpocznienia

           Tańca ci ze mną  nie trzeba

           Ni w dłoniach błękitu nieba

                         ***

           Niepojęte piękno

           Nie płonie a jest spalaniem

           Ani głębia nie ubogaca

           Radosne barwy oddala

           Nie płoną już słońca

           Moneta Van Gogha Renoira…

           Ciemna smuga wijąca

           Szyderczo ciało zniewala

           Ramiona spalone ironią

           W złośliwym tańcu Erosa

           Oddechu nie karmią wonie

           Z ogrodów tkliwością różanych

                         ***

           Smutkiem pomazane dłonie

           Zanurzam w czystym strumieniu

           Niech chłodem orzeźwi skronie

           I zmyje osmuceń pręgi

           Niech słońca promienne splatanie

           Ożywi źrenic zbłąkanie   

                                                       2010

11/5) Sen

          Nie wie czy przyjść, czy nie,

          kładzie się smugą cienia,

          droczy niesamowicie

          z dręczącą planetą zmęczenia.

          Zastyga w bezruchu cieniem

          pod powiekami pragnienia

          i zbliża odlegle światy,

          wprowadza w ciepłe spełnienia.

          Światłocieniem spłoszony

          umyka w orbity zdarzeń,

          gdzie słychać wołanie natrętne

          pośród wielości skojarzeń.

          W ciszy nocy przesłanie najmilsze

          ślą zaczarowane pierścienie,

          pocałunków tkliwych nie spłoszą,

          bo nie są sennym marzeniem.

                                                 2008

   

                                                 

10/5) W X rocznicę...

Obecność o. Jozo

Powtórzeń chwile
Kolejna rocznica

Twojego odejścia...

Dziesięć lat

Jak mgiełką

Otulona pamięć

A w sercu

Ta pustka

Co łzą kreśli

Dziesiętne

Bruzdy tęsknoty

Za chwilę

Przyjdziesz znowu...

W czasie bezsennym

Oczom przywrócisz

Uśmiech

Twojego spojrzenia

A w sercu

Ta nadzieja

Co modlitwą

Zakwita

Jak kwiaty wiosenne

Za chwilę

Uklękniesz przecież

I poprowadzisz

W promienne głębiny

W piękne spotkanie

Po wieczne dni

A w sercu

Ta miłość zdobyta

Cierpienia łaską...

Budujesz nadal

Promienność dusz

                               

Ojcu Józefowi Kozłowskiemu SJ

                                     Kierownikowi duchowemu

                             W X rocznicę odejścia do Domu Ojca.

                                                  29.05.2013

9/5) Poznanie

                                   

Pochwyciłeś moje dłonie

Zapaliły się błękity źrenic

Zadrgały słoneczne promienie

Wokół nas zebrane

Pociągnąłeś

W stronę ogrodu

Stanęłam w bramie

Urzeczona

Przebarwianiem  piękna

Otulona wonią kwiatów

Aż do granic szpiku

Nawet róże ułożyły

Kolce po sobie

W obłokach rozkoszy

Zatrzymana

Oddechem zachwytu

Wrosłam w ziemię

Jak kwiat paproci

Krok w przód pochłonąłby

Jak morskie głębie

Krok w tył

Zamknąłby bramę ogrodu

Zatrzymanie

W Twoich dłoniach

Rozpieczętowało poznanie

Już wiem

We mnie także

Kwitną rajskie ogrody

                                                                                                                    2011

8/5) Trzy limeryki

                           dedykowane

                           upartemu ateiście

Trzeci  wiek lubieżnika

chucią męczy starzyka

nieśmiałością dziewki mami

oplata oczopląsami

a przed miłością zmyka

Gucio podjadał kiwi

By pszczółkę Maję zadziwić

Nie pomyślał nieboże

Że w pszczelim zborze

Wychylać się nie może

Wymądrzał się pewien Jerzy

Że w cuda to on nie wierzy

Słowa wyrzucał z rękawa

Uderzał nimi - to z lewa, to z prawa

Lecz jak ognia - bał się pacierzy

                                                   2010

7/5) Krucjata

Przyszłość Polski

Ubrana wzniosłymi hasłami

Przeszłość położyła głowę

Na teraźniejszości…

Topór

Gilotynowej machiny

Drży zuchwalstwem

Przyszłość Ojczyzny

Kroplami krwi mierzona

Popatrz słońce nadal świeci

Obejmij ramionami

Ten okrąg światła

I zamień go

NA RÓŻAŃCOWĄ KRUCJATĘ

OD MORZA DO TATR!

                                                       13.05. 2013

6/5) Myśli

                      

           Czasami

           jak kłębiaste chmury

           płyną myśli zwiewne

           jak wiosenny promyk

           rozjaśnią wzrok przyćmiony

           zapatrzeniem osnują

           zamglone lico

           Czasami

           jak dziecięca ufność

           tak niespodziewanie

           uklękną

           I wybiegną

           w horyzontu szmaragd

           by poznawać

           duszy tajemnicę

                                   2009

5/5) Jak cicho

Kroplami deszczu

Twarz ozdobiona

Jak cicho płacze dusza

Błyskawicą przystrojone

Niebo granatowe

Jak głośno skarżą się pioruny

Kroplami tęsknot

Zakwitły sny

Szeptem osnuwają

Zdeptane nadzieje

Jak głośno skarżą się pioruny

Jak cicho płacze dusza

                                 2011

4/5) Jest taki czas…

                       

                                             Jest taki czas…

                                             Gdy uśmiech dziecka

                                             Rozrzewnia aż do łez

                                             I koi wszelki ból

                                       

                                            Jest taki czas…

                                            Gdy balast trosk

                                            Jak ciężar gniecie

                                            Nie widać kresu dnia

      

                                            Jest taki czas…

                                            Gdy wzrok dosięga gwiazd

                                            Tęsknota gna do gór

                                            By poznać szczytów biel

   

                                            Jest taki czas…

                                            Uroku pięknych chwil

                                            Gdy w duszy struna gra

                                            Tę nieuchwytną pieśń...

                                                                                   2008

    

3/5) Nostalgia

 

W ramionach pieśni,

nostalgią oszronionych,

słowa mienią się

łuną zachodu.

Kiedy dzień odchodzi

wzbierają tęskne fale,

pochyla się zmierzch

ku horyzontom.

W ramionach pieśni

zachodem otulonych,

taneczne stają się

spienione wodospady.

                                             2009

2/5) Cykle przyjaźni(5) "Być człowiekiem"

Być człowiekiem

Na drodze życia

Przechadzają się te dwa

Złowrogie sercu cienie

Błędny sposób spotkania

I osamotnienie

Wymiana poglądów

Powierzchowne rozmowy

Scenariusze spotkań

Popadanie w schematy

Rutyna i nuda

Być człowiekiem

To być spotkaniem

W dojrzały szlachetny

I radosny sposób

Bez przyzwyczajeń

W zdumieniu

Nad innością

W ciszy obecności

Która jest sposobem

Komunikowania miłości

                                          02.05.2013

1/5) Majowe Święto

dziś słoneczność
wpromienia się do serc
radość wiosny
ptaków zaśpiwew
ale i cienie
pierwszomajowej godziny

podnoszę źdźbło
uśmiechniętej trawy
i widzę przez tę zieloność
zacieniony udręką
krwiobieg Ojczyzny
zanurzony w majową ciszę

jeszcze czas przed
wiosennymi burzami
dziś flagi zatknięte na masztach
i nędzą wklęsłe aorty
świętowanie pracy
i Majowe Rodzinne Święto

Patronie Józefie
podaj nam dłoń
                                   1 maja 2013