7/3) Przebiśniegi

                           

Jeszcze mroźne wiatry

Szronią się na policzkach

Jeszcze śniegi szarą smugą

Płożą się pod stopami

A tu niepozorny mały kwiat

Przebija się spod twardej ziemi

Pod lodowatą warstwą

Jest ukryte życie

Przebija się przez zziębnięte

Delikatnym czystym spojrzeniem

Kwiat wiosny ogrzewa  oczy

Przecież ktoś musi być pierwszy

Ktoś musi wystąpić przed szereg

A potem kwiat drugi i trzeci

Jakże to lękać się lodu

A potem już wszystko topnieje

Lód serca twardego

Promień wiosny roztopi

Przebiśniegów szlachetna biel

Dotknie nadziei wejrzeniem

I przebudzi uśpione

I stanie się nowa

Wiosna serc