Amapola
Mak polny Amapola
słodyczą de Amor
wplata się
w świętowanie
melodią
rozsypane czerwienie
kłaniają się
amarantowym wzgórzom
stykając się
z nieba kolorami
Carreras
biegnie pieśnią
po łanach
rozkołysanych
i niesie melancholią
w makowe drżenia
Amapola
polne makowe uniesienia
wplatają się
pieszczotliwie
w duchowe przestrzenie
porywają łagodnym
aksamitnym dotknieniem
stając na skraju
ust rozchylonych
słodyczą wabią
zmieniając kształt
w serce
makowej czułości
w muślinowej sukience
makowa tancerka
układa wzory
zwiewnych wzruszeń
zwiewnych wzruszeń
na płatkach
rozpostartych ramion
żarliwej czerwieni
i delikatnie
składa pocałunek
w kąciku
ust spragnionych.
Amapola mak polny
rozkoszną wonią
wabi w blaski czerwieni…
2008
2008
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentarzy (bez słów obraźliwych...)- Krystyna