2/12/19) Boże Narodzenie

Cicho

ubogo i zimno

tylko na niebie

gwiazda promienna

jak słońce nocą

Maryja pochylona

nad jaśniejącym uśmiechem

Dzieciny siankiem otulonej

Józef zapatrzony

w okrąg miłości

Już zaraz

przybiegną pastuszkowie

posłuszni aniołowi

pozostawią wszystko

by złożyć pokłon Królowi

I ja pragnę

złożyć pokłon

lecz czy pozostawię wszystko

przyniosę przecież puste ręce

serce roztargnione

i bagaże dni minionych

Otworzyć pragnę

puste dłonie

utworzyć z nich kołyskę

dla Dzieciątka Jezus

Z dziecięcą radością

poniosę  w dłoniach Miłość...

                                 Jak Ty, Maryjo!               24.12.2019

1/12/19) Młodzik

Jest w sercu

pragnienie ciszy

kącika zatrzymanego

w kolorze blue

Marzenie

szczęśliwego dzieciństwa

uśmiechniętej mamy

serdecznego taty

Jest

hałas godzin

wszczepiony

w moje ja

Dom

jak ciemność nocy

wężowe słowa

rozbijające marzenia

Młodość

w poplątanych odbiorach

zabrakło bezpieczeństwa

ciepłych ścian

Jaki będę?

                                  05.11.2019

2/11/19) Anioły

Angelus- anioł

znaczy posłany

a my dorośli

zostawiliśmy anioły

dzieciom

„Aniele Boży, stróżu mój...”

A aniołowie

stoją przed tronem Boga

uwielbiają Go

słuchają Jego głosu

wykonują Jego polecenia

to istoty osobowe

jak ja i ty

Aniołowie

towarzyszyli Chrystusowi

od Narodzenia

do Zmartwychwstania

tak i nam towarzyszą

w całym życiu

Aniele Boży

wyrzeźbiony

w białym granicie

z opuszczoną głową

nad mogiłami

wraz z Różą Duchowną

zanosisz uwielbienie

Bogu Trójjedynemu

za tych

którzy odeszli i za tych

którzy zapalają znicze

na mogiłach

Anioł Boży posłany

do ciebie i do mnie

przyjaciel od Boga

Aniele

osłaniaj swoimi skrzydłami

każdego z nas

prowadź po drogach właściwych

bądź nauczycielem

abyśmy i my

w trudnych czasach XXI wieku

stawali się

posłanymi aniołami

                                                                          01.11.2019

1/11/19) Tadeusz

Tadeuszu, Tadku, Tadeo 

- niech odwaga sprzyja,

a śmiałość otwiera ludzkie serca,

niech Twoje słowo będzie prostolinijne,

kojące i przynoszące ulgę drugiemu...

Niech Twój uśmiech

będzie promieniem,

który rozjaśnia chmurność,

aby w kącikach ust smutnego

pojawiały się sploty radosne,

sploty odwzajemnianej empatii...

                                                                                    

                                                      28. 10.2018

1/06/19) Moje ulubione

Chabry i maki

moje ulubione kwiaty polne

czerwień miłości i chaber nieba

W łanach zbóż ukryte piękności

a pod stopami

zieleń przydrożnych traw

wolność i swoboda

tańcem na wietrze

W płatkach makowej czułości

odnajduję twoje spojrzenia

w uśmiechu chabrów

uśmiech twój

kojący rozedrgania serca

Dotykiem

rozpieszczam kwiaty te przymilne

uczą mnie aksamitnej czułości

22.06.2019

2/05/19) Matka

Mama

która nosiła pod sercem

moje życie

dała swoje ciało i krew

aby wzrastał człowiek

Jak On

który nosi nas w Sercu

daje życie

swoje Ciało i Krew

abyśmy mieli obfitość

Ona

Matka Boga

ogarnia Sercem

macierzyńską miłością

każde dziecko Boże

Tej nocy

w zieleni ogrodu

uklękłam przed figurą Madonny

powoli uniosła dłoń

i usłyszałam Jej głos

Niestety

zagłuszał go hałas świata

pojedyncze słowa

dały zrozumienie

o zatroskaniu Matki

Hałasy świata

zagłuszają serca jej dzieci

wolność obrała niewolę

profanacja świętości

demoniczne wizje

Niech Święto Matki

przynagla nasze serca

do nowych zadań:

niech modlitwa będzie modlitwą

niech wolność będzie wolnością

prawda - prawdą

a miłość

               Miłością!

                                                   26. 05 .2019 r.

1/05/19) Każda chwila

                                  Ani Michowskiej

Droga poetko

sercem malujesz

przestrzeń zachodu

nad morza szmaragdem

Dotykasz poszumu fal

dłonią zachwytu

twoje ukochanie

kropel chwil falujących

układasz tchnieniem

na srebrzystej chmurze

Kreślisz marzenia

na skrzydłach

słonecznych barw

i zatrzymujesz

w kalejdoskopie mgnień

promienność odchodzącego dnia

Ty ukochałaś

piękno morskich przestrzeni

ja tylko

drżenia serc

poszukujących piękna

Już wiem

każda chwila ukochania

to wdzięczny promień

posyłany Bogu

za moment życia

                                                    21. 05. 2019

r.

1/05/19) Lusia i Krysia

                                           poetce Lucynie Żbikowskiej

Spotkanie

serdecznością ubarwione

w oczach błysk radosny

zwiewne sukienki

ukwiecone młodością

Dziewczęce podskoki

w wiślane szuwary

nad głowami błękit

warszawskiego nieba

szczebiot ptaków

pieśnią

na mgiełce uniesień

Wspinaczka

na zabytkowe mury

uniesione dłonie nadziei

by dotknąć doskonałości

tylko zimne posadzki

odbitym światłem

historii wieków

Radosne spotkanie

w umajonych wiankach

dziewczęcych marzeń

dwie panienki

w zaczarowanych uśmiechach

To spotkanie młodości

wypłynęło spod powiek

wiosennego snu

                                                          Maj 2019

2/04/19) Ku zmartwychwstaniu...

Wszczepieni

w Ciało Chrystusa

płyniemy

w łodzi Kościoła

z kapitanem Jezusem

Bóg wyznaczył

każdemu z nas

miejsce i zadanie

jednemu dał dar samotności

drugiemu dar małżeństwa

innemu dar kapłństwa

wszystkich pouczył

i wyznaczył cel

Morze życia

i brzeg wieczności

płyniemy z Nim

zarzucając sieci

by łowić serca

z ułudy świata

by wyciągać je

na brzeg zbawienia

Czy sztormy

czy spokojne fale

nieustannie

i bez szemrania

zapatrzeni w oczy Pana

Sieci prawdy

wytrwanie i wierność

Słowo Boże

pokora i serce na dłoni

aby pielęgnować i rozdawać

serdeczną miłość

która prowadzi

do Serca Jezusa

Wszczepieni

w Ciało Chrystusa

płyniemy

w łodzi Kościoła

na brzeg zbawienia

                                                                                    Wielkanoc 2019

1/04/19) Niech runą mury!

Ikona Chrześcijaństwa

- płonąca!

Płonie,

aby roztopić lód serc

bezbożnej Europy i świata!

Notre Dame

w dymach pożogi!

Bóg uderzył

w Wielkim Tygodniu,

runęła iglica bezbożności

budowana

na korzeniach wiary.

Niech runą mury nienawiści

aby zrodziła się miłość!

Młodzi na kolanach

z różańcem w dłoniach,

w nich nadzieja,

że Krzyż

będzie znakiem

Zmartwychwstania,

i obudzi śpiących

na pustyniach

swoich serc.

Pozostały fundamenty Katedry,

Matka Boża -

Królowa Polski i Świata,

w Kaplicy polskiego ducha

przyjęła róże modlitw,

ujęła w dłonie

Koronę Syna

i z św. Janem Pawłem II

wyśpiewała Bogu chwałę!

Pozostało przesłanie

na nieustanne dziś:

„Bez Boga ani do proga”!

Tylko w przebaczeniu,

w zjednoczeniu i w miłości

nastąpi

odrodzenie serc i ducha,

odrodzenie

cywilizacji miłości!

Niech runą mury nienawiści,

aby triumfowała miłość!

                                                                              16. 04. 2019 r.