1/10/17) Pażdziernikowa noc

za oknem słota

chmurnie tuli się

do rozkołysanych wiatrem

samotnych drzew

poplątane cienie

snują swoją dźwięczną

tęskną pieśń

ku światłu mgławic

za oknem

innością inne okna

zaglądają zaciekawione

w okienne moje tajemnice

ta noc

pochyla się jak żniwiarz

ku przeoranej skibie

ujarzmia krnąbrność dnia

tylko niecierpliwy

zagubiony świergot

oznajmia pieszczotliwie

że za oknami

życie tętni swoim

życiowym rytmem

                                               28.10.2017