4/12/16) Dwa kolana...

Kiedy w mojej Ojczyźnie

pewien generał

ogłosił Stan Wojenny

stężały serca

rozczochrany szkwał

nawałnicą ogołocił

poruszył biały całun

i zawirował łkaniem

Kiedy w mojej Ojczyźnie

skwery i ulice

zaludniły czołgi

ziemia zadrżała zgrozą

Polacy opuścili powieki

milczeniem zamknęli serca

aby w ich głębi

spowić nadzieję

Kiedy w mojej Ojczyźnie

zaprzańcy pałowali młodość

i dożynali życie

brzemiona ugięły karki

a gdy więzienne kraty

nuciły polskie kolędy

raz jeszcze

ocknęła się solidarność

Naród rzucony na kolana

- dwa kolana

jak dwa skrzydła

poderwały do lotu

ze Świętym  Polakiem

Janem Pawłem II

wiara i rozum

powiodły ku kontemplacji

                        prawdy i wolności!

                                                                                                 13.12.2016